என் காத‌ல் க‌ன‌வானே

நீ சென்ற‌ த‌ட‌த்தில் இணையாக‌
என் த‌ட‌த்தைப் ப‌திக்கும் குறுகுறுப்பு
நீ அம‌ர்ந்த‌ இருக்கையில்
நான் அம‌ர‌க் கிடைக்கும் க‌த‌க‌த‌ப்பு
நீ தொட்ட‌ எதையும் உட‌னே
நான் தொட‌ எத்த‌னிக்கும் சுறுசுறுப்பு
நீ சுவாசிக்கும் அதே காற்றை
நான் சுவாசிக்கக் கிடைக்கும் மித‌ப்பு
என் சொற்க‌ள் அல்ல‌
இச்செய‌ல்க‌ள் உண‌ர்த்த‌ட்டும் உன‌க்கான‌ என் காதலை



நீய‌ல்ல‌,உன் சாய‌ல் கொண்டோரைக் க‌ண்டாலே ம‌ன‌ம் துள்ளிக்குதிக்கிற‌தே!
சாலையோர‌ போஸ்ட‌ரில் உன் பேரைக் க‌ண்டாலும் கால்க‌ள் ந‌க‌ர‌ ம‌றுக்கிற‌தே!
நீ பேசிய‌ வார்த்தை யார் பேசினாலும் அது உன் குர‌லாய் ஒலிக்கிற‌தே!
உன்முன் ம‌ட்டும் என் சொற்க‌ள் ஊமையாகிப் போகிற‌தே!
என்றுமில்லா இம்மாற்ற‌ங்க‌ள் என‌க்குண‌ர்த்திய‌
என் காத‌லை என்று உனக்குண‌ர்த்துமோ?